ಇರಾನ್ - ಇಸ್ರೇಲ್ ಯುದ್ಧ : ಅಣ್ವಸ್ತ್ರ ರಾಜಕಾರಣದ ದ್ವಂದ್ವ ನೀತಿ
ಇರಾನನ್ನು ಹತ್ತಿಕ್ಕಬೇಕೆ ಅಥವಾ ಬೇಡವೇ ಎಂಬ ನಿರ್ಣಯವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಎರಡು ವಾರಗಳ ಕಾಲ ಬೇಕೆಂದು ತೀರ್ಮಾನಿಸಿದ್ದ ಟ್ರಂಪ್ ತೀವ್ರ ಟೀಕೆಗೆ ಗುರಿಯಾಗಿದ್ದರು — ತನ್ನದೇ ದೇಶದಲ್ಲೂ, ಇಸ್ರೇಲ್ನಲ್ಲೂ. ಜೊತೆಗೆ, ಇಸ್ರೇಲ್ನ ಬಳಿ ಇದ್ದ ಶಸ್ತ್ರಾಸ್ತ್ರಗಳು ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತಿದ್ದದ್ದರಿಂದ, ಅಮೆರಿಕದ ಆಡಳಿತದ ಮೇಲೂ ಭಾರೀ ಒತ್ತಡ ಉಂಟಾಯಿತು. ಕೊನೆಗೆ, ರಕ್ಷಕನ ವೇಷದಲ್ಲಿ ಅಮೆರಿಕಾ ಯುದ್ಧಕ್ಕೆ ಇಳಿದು ಇಸ್ರೇಲಿಗೆ ಬೆಂಬಲ ನೀಡಿದೆ.

ಇರಾನನ್ನು ಹತ್ತಿಕ್ಕಬೇಕೆ ಅಥವಾ ಬೇಡವೇ ಎಂಬ ನಿರ್ಣಯವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಎರಡು ವಾರಗಳ ಕಾಲ ಬೇಕೆಂದು ತೀರ್ಮಾನಿಸಿದ್ದ ಟ್ರಂಪ್ ತೀವ್ರ ಟೀಕೆಗೆ ಗುರಿಯಾಗಿದ್ದರು — ತನ್ನದೇ ದೇಶದಲ್ಲೂ, ಇಸ್ರೇಲ್ನಲ್ಲೂ. ಜೊತೆಗೆ, ಇಸ್ರೇಲ್ನ ಬಳಿ ಇದ್ದ ಶಸ್ತ್ರಾಸ್ತ್ರಗಳು ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತಿದ್ದದ್ದರಿಂದ, ಅಮೆರಿಕದ ಆಡಳಿತದ ಮೇಲೂ ಭಾರೀ ಒತ್ತಡ ಉಂಟಾಯಿತು. ಕೊನೆಗೆ, ರಕ್ಷಕನ ವೇಷದಲ್ಲಿ ಅಮೆರಿಕಾ ಯುದ್ಧಕ್ಕೆ ಇಳಿದು ಇಸ್ರೇಲಿಗೆ ಬೆಂಬಲ ನೀಡಿದೆ.
ಅಮೆರಿಕ ತನ್ನ B-2 ಬಾಂಬರ್ ವಿಮಾನಗಳನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡು ಇರಾನ್ನ ಮೂರು ಅಣು ಕೇಂದ್ರಗಳ ಮೇಲೆ ಬಾಂಬ್ ದಾಳಿ ನಡೆಸಿದೆ. ಇದನ್ನು ಅಮೆರಿಕ "ಐತಿಹಾಸಿಕ ಕ್ಷಣ"ವೆಂದು ಬಣ್ಣಿಸಿದೆ. ಇಸ್ರೇಲ್-ಇರಾನ್ ಸಂಘರ್ಷದಲ್ಲಿ ಇದು ಟರ್ನಿಂಗ್ ಪಾಯಿಂಟ್ ಆಗಿದೆ ಎಂದೇ ಹೇಳಬಹುದು. ಅಮೆರಿಕಾ ನೇರವಾಗಿ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸುತ್ತಿರುವುದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿದೆ. B-2 ಬಾಂಬರ್ ವಿಮಾನಗಳು ಎಂದರೆ ಸ್ಟೆಲ್ತ್ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ಅತ್ಯಾಧುನಿಕ ಬಾಂಬರ್ ವಿಮಾನಗಳು. ಇವು ಬಳಸಿಕೊಂಡು ಇರಾನಿನ ಫೋರ್ಡೊ ಮತ್ತು ನತಾಂಜ್ ಸೇರಿದಂತೆ ಮೂರು ಪ್ರಮುಖ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ಅಮೆರಿಕಾ ದಾಳಿ ನಡೆಸಿದೆ. ಈ ಫೋರ್ಡೊ ಕೇಂದ್ರವು ಬಹುಮುಖ್ಯವಾದ ಅಣು ಸ್ಥಾವರವಾಗಿದೆ.
ಈ ದಾಳಿ ಸಂಪೂರ್ಣ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿದೆ ಎಂದು ಟ್ರಂಪ್ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ ಈ ದಾಳಿ ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಯಶಸ್ವಿಯೇ ಅಥವಾ ಇರಾನಿಗೆ ಭಾರೀ ನಷ್ಟ ಉಂಟಾಯಿತೇ ಎಂಬುದನ್ನು ಇರಾನಿನ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ನೋಡಿ ಮಾತ್ರ ಖಚಿತಪಡಿಸಬಹುದು. ಆದಾಗ್ಯೂ ದಾಳಿ ನಡೆದಿರುವುದು ದೃಢವಾಗಿದೆ. ಇರಾನಿಂದ ಬಹುಶಃ ಪ್ರತಿದಾಳಿ ನಡೆಯುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಕೂಡಾ ಹೆಚ್ಚು. ಇರಾನ್ ಮೌನವಾಗಿರುತ್ತದೆ ಎಂಬ ನಿರೀಕ್ಷೆ ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಈ ಎಲ್ಲ ಬೆಳವಣಿಗೆಗಳು ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಸಂಚಲನವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಬಲ್ಲವು.
ಇಸ್ರೇಲ್–ಇರಾನ್ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಈಗ ಅಮೆರಿಕವೂ ಭಾಗವಹಿಸಿದ್ದು, ಯುದ್ಧವು ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಕವಾಗುತ್ತಿರುವ ದಿಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಸಾಗುತ್ತಿದೆ. ಈ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ನಾವು ನಿಷ್ಪಕ್ಷಪಾತವಾಗಿ ತಿಳಿಯಬೇಕಾದ ಮೂರು ಪ್ರಮುಖ ವಿಷಯಗಳಿವೆ. ನಿಷ್ಪಕ್ಷಪಾತ ದೃಷ್ಟಿಕೋನದಿಂದಲೇ ನಾನು ಈ ಸಂಗತಿಗಳನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ವಿವರಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.
ಮೊದಲನೆಯದಾಗಿ, ಇಸ್ರೇಲ್ ಒಂದು ಬಹಳ ಶಕ್ತಿಶಾಲಿಯಾದ ರಾಷ್ಟ್ರವಾಗಿದೆ ಎಂಬುದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿದೆ. ಕೆಲವರ ನಂಬಿಕೆ ಪ್ರಕಾರ ಇಸ್ರೇಲ್ ಅಮೆರಿಕಕ್ಕಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚು ಪವರ್ಫುಲ್ ಎಂದು. ಆದರೆ ಅದು ಸತ್ಯವಲ್ಲ. ಇದುವರೆಗೆ ತಿಳಿಯದಿದ್ದ ಈ ಸತ್ಯ ಈಗ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ದೃಢವಾಗುತ್ತಿದೆ. ಈಗಿನ ವಾಸ್ತವಿಕತೆಯನ್ನು ನಾವು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲೇಬೇಕು.
ಇಸ್ರೇಲ್ ಎಂಬುದು ಅಮೆರಿಕದ ಉಪರಾಷ್ಟ್ರ ಅಥವಾ ಸಾಮಂತ ರಾಷ್ಟ್ರವಾಗಿದೆ. ಇಸ್ರೇಲಿಗೆ ತೊಂದರೆ ಉಂಟಾದಾಗ, ತಕ್ಷಣವೇ ಅಮೆರಿಕಾ ಅದಕ್ಕೆ ನೆರವಿಗೆ ಬರುತ್ತದೆ — ನಾವೀಗ ಕಾಣುತ್ತಿರುವುದು ಅದೇ ಘಟನೆಯಾಗಿದೆ. ಈ ಇಸ್ರೇಲ್–ಇರಾನ್ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಇಸ್ರೇಲ್ನ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರಗಳಲ್ಲಿ ಬುಡಮೇಲಾಯಿತು. ಇರಾನ್ ಈ ಮಟ್ಟದ ಭಾರೀ ಪ್ರತಿದಾಳಿ ನಡೆಸುತ್ತದೆ ಎಂಬ ನಿರೀಕ್ಷೆ ಇಸ್ರೇಲ್ಗಿರಲಿಲ್ಲ.
ಅದರ ಫಲವಾಗಿ, ನೆತನ್ಯಾಹು ಆಡಳಿತ ಅಮೆರಿಕದ ನೆರವಿಗೆ ಮೊರೆಹಾಕಬೇಕಾಯಿತು. ಇದೀಗ ಅಮೆರಿಕಾ ತನ್ನ ಅತ್ಯಾಧುನಿಕ B-2 ಬಾಂಬರ್ ವಿಮಾನಗಳನ್ನು ಬಳಸಿ ಇರಾನದ ಅಣು ಕೇಂದ್ರಗಳ ಮೇಲೆ ದಾಳಿ ನಡೆಸಿದೆ.
ಈ ಯುದ್ಧ ನಡೆಯಬೇಕಾಗಿದ್ದೇನಾ ಎಂಬುದು ಇನ್ನೊಂದು ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಶ್ನೆಯಾಗಿದೆ. ಇರಾನ್ ಅಣ್ವಸ್ತ್ರ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ತಡೆಯಲು ಎಂಬ ಕಾರಣದಿಂದಲೇ ಅಮೆರಿಕ ಮತ್ತು ಇಸ್ರೇಲ್ ಈಗ ದಾಳಿಗಳಿಗೆ ಮುಂದಾಗಿದ್ದು. ಆದರೆ ಅಲ್ಲಿ ಮತ್ತೊಂದು ಪ್ರಶ್ನೆ ನಮ್ಮ ಮುಂದೆ ಬರುತ್ತದೆ — ಅಂತಕ್ಕಿಂತಲೂ ಅಪಾಯಕಾರಿಯಾದ ಒಂದು ರಾಷ್ಟ್ರ ಈಗಾಗಲೇ ಅಣ್ವಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಅದು ಪಾಕಿಸ್ತಾನ.
ಪಾಕಿಸ್ತಾನ ಅಣ್ವಸ್ತ್ರ ತಯಾರಿಸಿದಾಗ, ಅಮೆರಿಕ ಅದನ್ನು ತಡೆಯಲಿಲ್ಲವಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಈಗ ಇರಾನನ್ನು "ಉಗ್ರವಾದ ಬೆಂಬಲಿಸುವ ರಾಷ್ಟ್ರ"ವೆಂದು ಆಕ್ಷೇಪಿಸುತ್ತಿರುವಾಗ, ಪಾಕಿಸ್ತಾನವನ್ನು — ಉಗ್ರವಾದಿಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಸಿದ, ಪೋಷಿಸಿದ ದೇಶವನ್ನೇ — ಕೈಹಿಡಿದು ಬೆಂಬಲಿಸುತ್ತಲೇ ಇದೆ. ಆದ್ದರಿಂದಲೇ, ಅಣ್ವಸ್ತ್ರ ತಯಾರಿಕೆಯನ್ನು ತಡೆಯಲು ಮತ್ತು ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಶಾಂತಿ ಕಾಯ್ದುಕೊಳ್ಳಲು ಅಮೆರಿಕದ ಈ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳು ಎಷ್ಟು ದ್ವಿಮುಖ ನೀತಿಯನ್ನೊಳಗೊಂಡಿವೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಲೇಬೇಕು.
ನಿಜವಾಗಿಯೇ ಅಮೆರಿಕನ ಕಾರ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಸತ್ಯತೆಯಿರಬೇಕು ಎಂದಾದರೆ, ಟ್ರಂಪ್ ಮೊದಲಿಗೆ ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ಅಣ್ವಸ್ತ್ರ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ತಕ್ಷಣವೇ ನಿಷ್ಕ್ರಿಯಗೊಳಿಸಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಸೌತ್ ಆಫ್ರಿಕಾ ಅಣ್ವಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ತಯಾರಿಸಿದಾಗ, ಅಮೆರಿಕ ಸೇರಿದಂತೆ ಹಲವಾರು ರಾಷ್ಟ್ರಗಳು ಸೇರಿ ಅದನ್ನು ನಿಷ್ಕ್ರಿಯಗೊಳಿಸಿತ್ತಲ್ವಾ? ಹಾಗಾದರೆ ಅಮೆರಿಕ ಇಚ್ಛಿಸಿದರೆ ಇಂದು ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ್ದೂ ನಿಲ್ಲಿಸಬಲ್ಲದು.
ಆದರೆ ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ಅಣ್ವಸ್ತ್ರ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಅವರು ವಿರೋಧಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಏಕೆಂದರೆ ಅದರಿಂದ ಅಮೆರಿಕ, ಇಸ್ರೇಲ್ ಅಥವಾ ಯುರೋರಿಗೆ ಅಪಾಯವಿಲ್ಲ. ಅದರಿಂದ ಭಾರತಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರವೇ ಅಪಾಯವಿದೆ. ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ಉಗ್ರವಾದಿಗಳು ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ಭಾರತದ ಮೇಲೆ ದಾಳಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ — ಇಸ್ರೇಲ್, ಅಮೆರಿಕ ಅಥವಾ ಯುರೋಪ್ ಮೇಲೆ ಅಲ್ಲ.
ಹೀಗಿರುವಾಗ, ಪಾಕಿಸ್ತಾನವನ್ನು ಅವರು ಉಗ್ರವಾದ ರಾಷ್ಟ್ರವಲ್ಲವೆಂದು ಭಾವಿಸುತ್ತಾರೆ. ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಪಾಕಿಸ್ತಾನ ಇರಾನ್ಗಿಂತ ಅಪಾಯಕಾರಿಯಾಗಿದೆ. ಆದರೂ ಅವರು ಪಾಕಿಸ್ತಾನವನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸುತ್ತಾರೆ, ಸಹಾಯಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಅಂತಹ ಟ್ರಂಪ್ ಯಾವ ಧಾರ್ಮಿಕತೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬುದು ನನಗೆ ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ.
ಟ್ರಂಪ್ನ ಕಾರ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ನಿಜವಾದ ಸತ್ಯತೆ ಇದ್ದರೆ, ಇರಾನ್ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಪಾಕಿಸ್ತಾನವನ್ನು ಕೂಡ ತಡೆಯಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಕನಿಷ್ಠ ಪಾಕಿಸ್ತಾನಕ್ಕೆ ನೀಡುವ ಆರ್ಥಿಕ ಸಹಾಯವನ್ನಾದರೂ ನಿಲ್ಲಿಸಬೇಕಿತ್ತು. ಆದರೆ ಅವರು ಅದು ಒಂದನ್ನೂ ಮಾಡಿಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದ, ಭಾರತೀಯನಾಗಿ, ನನ್ನ ದೇಶಕ್ಕೆ ಅತ್ಯಂತ ದೊಡ್ಡ ಅಪಾಯವಾಗಿರುವ ಪಾಕಿಸ್ತಾನವನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸುತ್ತಿರುವ ಅಮೆರಿಕದ ಈ ನಡೆಗೆ ನಾನು ಮೆಚ್ಚುಗೆ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಲಾರೆ.
ಇರಾನ್ ನಿಜಕ್ಕೂ ನಮಗೆ ಅಪಾಯಕಾರಿಯಲ್ಲ — ಈದು ನಿಜವಾದ ಯಥಾರ್ಥ.
ಈ ವಿಚಾರದಲಿ ಇನ್ನೊಂದು ಮುಖ್ಯವಿಷಯವೂ ಇದೆ. ಇರಾನ್ ಅಣ್ವಸ್ತ್ರ ಹೊಂದಬಾರದು ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಿರುವವರು ಕೈಯಲ್ಲಿ ತಾವೇ ಅಣ್ವಸ್ತ್ರ ಹೊಂದಿರುವುದು ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ದ್ವಿಮುಖ ನೀತಿ. ಅಮೆರಿಕದ ಬಳಿ ಅಣ್ವಸ್ತ್ರವಿದೆ. ಇಸ್ರೇಲ್ನಲ್ಲೂ ಇದೆ. ಇವರೆಲ್ಲರಿಗೂ ಇವು ಹೊಂದಲು ಅವಕಾಶವಿದೆ, ಆದರೆ ಇರಾನ್ಗಷ್ಟೇ ತಪ್ಪೆಂದರೆ, ಅದು ತೀರಾ ಅನ್ಯಾಯವಾಗಿದೆ. ಭಾರತ, ಬ್ರಿಟನ್, ಫ್ರಾನ್ಸ್, ಉತ್ತರ ಕೊರಿಯಾ, ರಷ್ಯಾ, ಚೀನಾ ಎಲ್ಲರಲ್ಲೂ ಅಣ್ವಸ್ತ್ರವಿದೆ. ಹಾಗಾದರೆ, ಇವು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಒಪ್ಪಿಗೆಯಾದರೂ ಇರಾನ್ಗೆ ಮಾತ್ರ ಯಾಕೆ ತಡೆಯಬೇಕು? ಇಲ್ಲಿ "ಕೈಯಲ್ಲಿ ಶಕ್ತಿಯಿದ್ದವನಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಹಕ್ಕು" ಎನ್ನುವ ದ್ವಂದ್ವ ನೀತಿಯನ್ನು ನಾವು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಕಾಣಬಹುದು.
ಆದರೆ, ಇರಾನ್ ಭಯೋತ್ಪಾದಕ ಸಂಘಟನೆಗಳ ಜೊತೆಗಿನ ಸಂಬಂಧ ಹಾಗೂ ಇಸ್ರೇಲಿಗೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ ಆ ಸಂಘಟನೆಗಳಿಗೆ ಶಸ್ತ್ರಾಸ್ತ್ರ ನೀಡುವುದು, ಇಸ್ರೇಲ್ ವಿರುದ್ಧ ಹಮಾಸ್ ಮುಂತಾದ ಸಂಘಟನೆಗಳನ್ನು ಪ್ರೇರೇಪಿಸುವುದಂತೂ ತೀರಾ ಗಂಭೀರ ವಿಷಯವಾಗಿದೆ. ಇದರೊಂದಿಗೆ ಇಸ್ರೇಲ್ಗೆ ತನ್ನ ಭದ್ರತೆಗಾಗಿ ಇರಾನನ್ನು ಎದುರಿಸುವ ಹಕ್ಕು ಇಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳುವುದಿಲ್ಲ. ಹೌದು, ಹಮಾಸ್ ಸೇರಿದಂತೆ ಅನೇಕ ಸಂಘಟನೆಗಳ ಹಿಂದೆ ಇರಾನ್ನ ಬೆಂಬಲವಿದೆ ಎಂಬುದು ನಿಜ. ಈ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ ಇರಾನ್ನ ಅಣ್ವಸ್ತ್ರ ಕೇಂದ್ರಗಳನ್ನು ನಾಶಮಾಡಲು ಇಸ್ರೇಲ್ ಯತ್ನಿಸುತ್ತಿರುವುದನ್ನು, ತನ್ನ ಉಸ್ತುವಾರಿ ಮತ್ತು ನಿಜವಾದ ಭದ್ರತೆಯ ಪರವಾಗಿ ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಕ್ರಮವನ್ನಾಗಿ ನಾವು ಪರಿಗಣಿಸಬಹುದು.
ಆದರೆ ಸಮಸ್ಯೆ ಅಮೆರಿಕವನ್ನು ಕುರಿತಾದದ್ದು. ಅಮೆರಿಕದ ಈ ಹೋರಾಟಕ್ಕೆ ಯಾವ ನೈತಿಕತೆ ಇದೆ? ಇರಾನ್ಗಿಂತಲೂ ಅಪಾಯಕಾರಿಯಾದ ಪಾಕಿಸ್ತಾನವನ್ನೇ ಬೆನ್ನುತಟ್ಟಿ ಬೆಂಬಲಿಸುತ್ತಿರುವ ಟ್ರಂಪ್ ಮತ್ತು ಅಮೆರಿಕ ತಾವು ಭಯೋತ್ಪಾದನೆಯ ವಿರುದ್ಧ ಹೋರಾಟ ನಡೆಸುತ್ತಿರುವೆವು ಎಂದು ಹೇಳುವುದು ಕಪಟತೆಯಲ್ಲದೆ ಮತ್ತೇನೂ ಅಲ್ಲ. ಪಾಕಿಸ್ತಾನ, ಅಣ್ವಸ್ತ್ರವಿರುವ ಭಯೋತ್ಪಾದಕರ ನೆಲೆ, ಭಾರತಕ್ಕೆ ದೊಡ್ಡ ಅಪಾಯಕಾರಿ. ಆದರೆ ಅದು ಅಮೆರಿಕ ಅಥವಾ ಇಸ್ರೇಲಿಗೆ ತೊಂದರೆ ನೀಡುತ್ತಿಲ್ಲ ಎಂದ ಕಾರಣದಿಂದ ಪಾಕಿಸ್ತಾನ ಉಗ್ರವಾದ ರಾಷ್ಟ್ರವೆಂಬ ನೈಜ ಚರಿತ್ರೆಯನ್ನು ಅವರು ಮರೆಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.
ಯುದ್ಧವು ಈಗ ಮತ್ತೊಂದು ಹೆಜ್ಜೆ ಮುಂದೆ ಸಾಗುತ್ತಿದೆ. ಇರಾನ್ನಲ್ಲಿ ಭಾರೀ ಬಾಂಬ್ ದಾಳಿ ನಡೆದಿರುವುದು ಖಚಿತ. B-2 ಬಾಂಬರ್ ವಿಮಾನಗಳನ್ನು ಬಳಸಲಾಗಿದೆ. ಇದರ ಬೆನ್ನಲ್ಲೇ ಇರಾನ್ ಪ್ರತಿದಾಳಿ ನಡೆಸುತ್ತದೆಯೇ ಅನ್ನುವುದು ಕಾದು ನೋಡಬೇಕು.
What's Your Reaction?






