ಪ್ರಾಜೆಕ್ಟ್ ವಿಷ್ಣು : ಭಾರತದ ಹೈಪರ್ಸೋನಿಕ್ ಕ್ಷಿಪಣಿಯ ಹೊಸ ಯುಗ

ಪುರಾಣಗಳಲ್ಲಿ ಹೇಳಿರುವ ವೈಷ್ಣವಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ಭಾರತವೇ ನಿಜವಾಗಿ ತಯಾರಿಸುತ್ತಿದೆಯೆ? ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆ ಈಗ ನಮ್ಮ ಮುಂದಿದೆ. ನಾವೀಗ "ಪ್ರಾಜೆಕ್ಟ್ ವಿಷ್ಣು" ಬಗ್ಗೆ ಇಲ್ಲಿ ಚರ್ಚೆ ಮಾಡಲಿದ್ದೇವೆ. ಶತ್ರುಗಳನ್ನು ಭಸ್ಮಮಾಡಲು ಶಕ್ತಿಯುತವಾದ ಅತ್ಯಂತ ಭಯಾನಕ ಹೈಪರ್‌ಸೋನಿಕ್ ಕ್ಷಿಪಣಿಯನ್ನು ಭಾರತ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸುತ್ತಿದೆ. ಇದರ ಪರೀಕ್ಷೆಯನ್ನು ಶೀಘ್ರದಲ್ಲೇ ನಡೆಸುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಇದೆ ಎಂದು ವರದಿಗಳು ಸೂಚಿಸುತ್ತಿವೆ.

ಹೈಪರ್‌ಸೋನಿಕ್ ಕ್ಷಿಪಣಿಗಳನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸುವ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನವು ಪ್ರಪಂಚದ ಕೆಲವೇ ದೇಶಗಳ ಬಳಿ ಮಾತ್ರವಿದೆ. ಬಹುತೇಕ ದೇಶಗಳು ಈ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ಪರೀಕ್ಷಾ ಹಂತದಲ್ಲಿದ್ದಾವೆ. ಹೈಪರ್‌ಸೋನಿಕ್ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ಬಗ್ಗೆ ಮುಂಚೂಣಿಯಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲುವ ದೇಶವೆಂದರೆ ರಷ್ಯಾ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ಅದರ ನಂತರ ಹೈಪರ್‌ಸೋನಿಕ್ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಮುನ್ನಡೆಯಲ್ಲಿರುವ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳು ಭಾರತ, ಅಮೆರಿಕ ಮತ್ತು ಚೀನಾ ಎಂಬುವುಗಳಾಗಿವೆ. ಈ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಯಾವ ದೇಶದ ಹೈಪರ್‌ಸೋನಿಕ್ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಎಂಬುದು ಕಾಲವೇ ತೀರ್ಮಾನಿಸಬೇಕಾದ ವಿಷಯವಾಗಿದೆ. ಆದರೆ ಭಾರತದ ಇತ್ತೀಚೆಗಿನ ಟ್ರ್ಯಾಕ್ ರೆಕಾರ್ಡ್ ನೋಡಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ, ಈ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದಲ್ಲಿ ಭಾರತ ಬಹಳ ದೂರಕ್ಕೆ ಮುನ್ನಡೆದಿದೆ ಎಂಬುದರಲ್ಲಿ ಅನುಮಾನವಿಲ್ಲ. ಯಾವ ದೇಶದ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನವೇ ಉತ್ತಮವೆಂಬುದೂ ಹಿಂದೆ ಹೇಳಿದಂತೆ ಭವಿಷ್ಯವೇ ನಿರ್ಧರಿಸಬೇಕಿದೆ. ಆದರೆ ಒಂದು ವಿಷಯ ಖಚಿತವಾಗಿದೆ — ಅತ್ಯಂತ ಮಾರಕವಾಗಿರುವ ಹೈಪರ್‌ಸೋನಿಕ್ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನವನ್ನು ಭಾರತ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಿದ್ದಾಗಿದೆ.

ಇದನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಿದ್ದು ದೇಶದ ಪ್ರಮುಖ ರಕ್ಷಣಾ ಸಂಶೋಧನಾ ಸಂಸ್ಥೆಯಾಗಿರುವ ಡಿಆರ್‌ಡಿಒ. ಡಿಆರ್‌ಡಿಒ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಿರುವ ಈ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನವೆಂದರೆ "ಎಕ್ಸ್‌ಟೆಂಡೆಡ್ ಟ್ರಾಜೆಕ್ಟರಿ ಲಾಂಗ್ ಡ್ಯುರೆಷನ್ ಹೈಪರ್‌ಸೋನಿಕ್ ಕ್ರೂಸ್ ಮಿಸೈಲ್" ಅಥವಾ ಇಇಎಲ್‌ಡಿಎಚ್‌ಸಿಎಮ್ (EELDHCM). ಇದು ಮೊದಲ ಹಂತದ ಪರೀಕ್ಷೆಗೆ ತಯಾರಿ ನಡೆಸುತ್ತಿರುವುದರಿಂದ, ಭಾರತ ಈ ಕ್ಷಿಪಣಿಯನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿ ಮುಗಿಸಿಯಾಗಿದೆ ಎಂದು ಹೇಳಬಹುದು. "ಪ್ರಾಜೆಕ್ಟ್ ವಿಷ್ಣು" ಎಂಬ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಲಾಗುತ್ತಿರುವ ಈ ಮಿಸೈಲ್ 1500 ಕಿಲೋಮೀಟರ್ ದೂರ ಪ್ರಮಾಣದ ಹೊಡೆತದ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಇದು ಕೇವಲ ಮೊದಲ ಹಂತ ಮಾತ್ರವಾಗಿದೆ. ಭವಿಷ್ಯದಲ್ಲಿ ಇದು 15000 ಕಿಲೋಮೀಟರ್ ವರೆಗೆ ಬೆಳೆಯುವ ಸಾಧ್ಯತೆಯಿರುವ ಕ್ಷಿಪಣಿಯ ಆರಂಭಿಕ ಹಂತವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಬಹುದು.

ಬ್ರಹ್ಮೋಸ್-2 ಮಿಸೈಲ್ ಮ್ಯಾಕ್ 7 ರಿಂದ ಮ್ಯಾಕ್ 8 ವರೆಗೆ ಅತಿ ಹೆಚ್ಚು ವೇಗವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ — ಅಂದರೆ ಧ್ವನಿಗಿಂತ ಏಳು ರಿಂದ ಎಂಟು ಪಟ್ಟು ವೇಗ. ಆದರೆ "ಪ್ರಾಜೆಕ್ಟ್ ವಿಷ್ಣು" ಧ್ವನಿಗಿಂತ ಸುಮಾರು 10 ಪಟ್ಟು ಅಥವಾ ಅದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ವೇಗ ಸಾಧಿಸುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಇದೆ. ಅಂದರೆ ಗಂಟೆಗೆ ಸುಮಾರು 12300 ಕಿಲೋಮೀಟರ್ ವೇಗವನ್ನು ತಲುಪುವಂತಹ ಮಿಸೈಲ್ ಆಗಿರಬಹುದು ಎಂಬುದೇ "ಪ್ರಾಜೆಕ್ಟ್ ವಿಷ್ಣು" ಬಗ್ಗೆ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಮಾತು.

ಭಾರತದ ಹೈಪರ್‌ಸೋನಿಕ್ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಕ್ಕೆ ಭಾರತ ನೀಡಿರುವ ಕೋಡ್ ಹೆಸರಾಗಿದೆ ಪ್ರಾಜೆಕ್ಟ್ ವಿಷ್ಣು ಎಂಬುದಾಗಿ ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ಭಾರತ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ದೇಶೀಯವಾಗಿ ನಿರ್ಮಿಸುತ್ತಿರುವ, ಸ್ಕ್ರಾಂಜೆಟ್ ಎಂಜಿನ್‌ ಹೊಂದಿರುವ ಹೈಪರ್‌ಸೋನಿಕ್ ಕ್ಷಿಪಣಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯೇ ಪ್ರಾಜೆಕ್ಟ್ ವಿಷ್ಣು ಎಂಬುದಾಗಿ ತಿಳಿಯಲ್ಪಡುತ್ತದೆ.

ಇದು ಬ್ರಹ್ಮೋಸ್ 2 ಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಹೊಂದಿದ, ಹೆಚ್ಚು ದೂರ ಪ್ರಯಾಣಿಸುವ, ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚು ವೇಗವನ್ನು ತಲುಪುವ ಭಾರತದ ದೇಶೀಯ ಹೈಪರ್‌ಸೋನಿಕ್ ಕ್ಷಿಪಣಿಯಾಗಿದೆ. ಈ ಕ್ಷಿಪಣಿಯನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಚೀನಾದ DF-ZF (ಡಿಎಫ್-ಝೆಡ್ ಎಫ್) ಎಂಬ ಹೈಪರ್‌ಸೋನಿಕ್ ಕ್ಷಿಪಣಿಯ ಜೊತೆಗೆ ಮತ್ತು ರಷ್ಯಾದ ಅವಂಗಾರ್ಡ್ ಮಿಸೈಲ್‌ಗಳೊಂದಿಗೆ ಹೋಲಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಈ ಕ್ಷಿಪಣಿಗೆ ಎಷ್ಟು ಸಾಮರ್ಥ್ಯವಿದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಮತ್ತು ಇತರ ಹಲವಾರು ಮಾಹಿತಿಗಳನ್ನು ಭಾರತ ಇನ್ನೂ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸಿಲ್ಲ. ಕ್ಷಿಪಣಿಯು ಈಗ ಪರೀಕ್ಷಾ ಹಂತಕ್ಕೆ ತಲುಪಿದೆ ಎಂಬುದೇ ನಮ್ಮ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಾಧ್ಯಮಗಳು ಪ್ರಸ್ತುತ ವರದಿ ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಸುದ್ದಿ.

ಈ ಹೈಪರ್‌ಸೋನಿಕ್ ಕ್ಷಿಪಣಿಗೆ 1000 ಕಿಲೋಗ್ರಾಂನಿಂದ 2000 ಕಿಲೋಗ್ರಾಂವರೆಗಿನ ತೂಕದ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು, ಅಥವಾ ಅಷ್ಟರಷ್ಟು ಭಾರವಿರುವ ಯುದ್ಧಶಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ವಹಿಸುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವಿದೆ. ಇದು ಅಣ್ವಾಯುಧ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಹೊಂದಿರುವ ಕ್ಷಿಪಣಿಯೂ ಆಗಿದೆ. ಇದಲ್ಲದೆ, ತಂತ್ರಪ್ರಧಾನ ಗುರಿಗಳನ್ನು ತುಂಬಾ ನಿಖರವಾಗಿ ನಾಶಮಾಡುವ ಶಕ್ತಿಯೂ ಈ ಮಿಸೈಲ್‌ಗಳಿಗೆ ಇದೆ. ಡಿಆರ್‌ಡಿಒ ಸ್ವತಂತ್ರವಾಗಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಿದ ಸ್ಕ್ರಾಂಜೆಟ್ ಎಂಜಿನ್ ಈ ಮಿಸೈಲಿಗೆ ಉಪಯೋಗಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಮಿಸೈಲ್ ವಿಕ್ಷೇಪಣೆಯಾದ ಬಳಿಕ ನಿಗದಿತ ವೇಗವನ್ನು ತಲುಪಿದ ನಂತರ, ಅದು ವಾತಾವರಣದಲ್ಲಿರುವ ಆಮ್ಲಜನಕವನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡೇ ಮುಂದಿನ ಹಂತದಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಧಿಕ ವೇಗದಲ್ಲಿ ಸಾಗುತ್ತದೆ. ಹೆಚ್ಚು ದೂರ ಹೈಪರ್‌ಸೋನಿಕ್ ವೇಗದಲ್ಲಿ ಸಾಗಲು ಈ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ಮಿಸೈಲಿಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ.

ಸಾಮಾನ್ಯ ಕ್ಷಿಪಣಿಗಳಲ್ಲಿ ಇಂಧನದ ಜೊತೆಗೆ ಜ್ವಲನೆಗೆ ಸಹಾಯಕವಾಗಿರುವ ಆಕ್ಸಿಡೈಸರ್ ಕೂಡ ಉಪಯೋಗಿಸುತ್ತಾರೆ. ಇದರಿಂದ ಮಿಸೈಲಿನ ತೂಕ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ವೇಗ ಕಡಿಮೆಯಾಗಬಹುದು. ಆದರೆ ಸ್ಕ್ರಾಂಜೆಟ್ ಎಂಜಿನ್‌ನ ವಿಶೇಷತೆ ಎಂಬುದು ಅದು ವಾತಾವರಣದಿಂದಲೇ ಆಮ್ಲಜನಕವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಇಂಧನವನ್ನು ದಹಿಸಬಹುದು ಎಂಬುದಾಗಿದೆ. ಮಿಸೈಲ್‌ನಲ್ಲಿ ಉಪಯೋಗಿಸಲು ಇಚ್ಛಿಸುವ ಸ್ಕ್ರಾಂಜೆಟ್ ಎಂಜಿನ್‌ನ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳು ಡಿಆರ್‌ಡಿಒ ಈಗಾಗಲೆ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿ ಮುಗಿಸಿದೆ.

ಮಿಸೈಲಿನ ಹೊರಕವಚವನ್ನು ತಯಾರಿಸಲು ಅಗತ್ಯವಿರುವ ಲೋಹ ಸಂಯುಕ್ತವಸ್ತುವಿನ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯೂ ಈಗಾಗಲೇ ಪೂರ್ಣಗೊಂಡಿದೆ ಎಂಬ ಸೂಚನೆಗಳು ಈಗ ಲಭ್ಯವಿದೆ. ಈಗ ಹೊರಬರುತ್ತಿರುವ ವರದಿಗಳ ಪ್ರಕಾರ, ಈ ಮಿಸೈಲ್ ಯೋಜನೆ ಯಶಸ್ಸಿನತ್ತ ಸಾಗುತ್ತಿರುವುದಾಗಿ ಎಲ್ಲವೂ ಸೂಚಿಸುತ್ತಿವೆ. ಮಿಸೈಲ್ ವಾತಾವರಣದ ಮೂಲಕ ಅತ್ಯಧಿಕ ವೇಗದಲ್ಲಿ ಸಾಗುತ್ತಿರುವ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ವಾತಾವರಣದೊಂದಿಗೆ ಉಂಟಾಗುವ ಘರ್ಷಣೆಯಿಂದಾಗಿ ಮಿಸೈಲಿನ ಹೊರಕವಚ ತುಂಬಾ ವೇಗವಾಗಿ ಬೆಂಕಿಯಾಗಿ ಕಾವಿದಂತಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ತೀವ್ರವಾದ ಉಷ್ಣತೆಯನ್ನು ತಡೆದುಕೊಳ್ಳುವುದು ಬಹುಮುಖ್ಯ. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಡಿಆರ್‌ಡಿಒ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಿರುವ 2000 ಡಿಗ್ರಿ ಸೆಲ್ಸಿಯಸ್ ತನಕ ಉಷ್ಣತೆಯನ್ನು ಸಹಿಸುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವಿರುವ ಬಾಹ್ಯ ಕವಚವನ್ನೇ ಈ ಮಿಸೈಲಿಗಾಗಿ ತಯಾರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಇದರ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಈ ಮಿಸೈಲ್ ಎಷ್ಟು ಭಯಾನಕವಾದ ಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳದ್ದು ಎಂಬುದನ್ನು ನಾವು ಊಹಿಸಬಹುದಾಗಿದೆ.

ಮತ್ತೊಂದು ವಿಶಿಷ್ಟತೆಯೆಂದರೆ, ಈ ಮಿಸೈಲ್ ಒಮ್ಮೆ ವಿಕ್ಷೇಪಿಸಿದ ಬಳಿಕವೂ, ಅದು ಗಮ್ಯಸ್ಥಾನದತ್ತ ಸಾಗುತ್ತಿರುವ ಸಮಯದಲ್ಲಿಯೇ ಲಕ್ಷ್ಯವನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿದೆ ಎಂಬುದು. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಇದರ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನಿಕ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವು ಇನ್ನಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚುತ್ತದೆ. ಅತ್ಯಧಿಕ ವೇಗದಲ್ಲಿ ಗಮ್ಯಸ್ಥಾನ ತಲುಪುವ ಕಾರಣ, ಈ ಮಿಸೈಲ್‌ನ್ನು ಯಾವುದೇ ಕ್ಷಿಪಣಿ ಪ್ರತಿರೋಧ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳು (Miissile Defence Systems) ಕಾಣುವುದಕ್ಕೋ ಅಥವಾ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸಲು ಯೋಚಿಸುವಷ್ಟಕ್ಕೋ ಸಮಯ ನೀಡುವುದಿಲ್ಲ. ಅದು ಆಗಲೇ ಗುರಿಯನ್ನು ಭೇದಿಸಿರುತ್ತದೆ.

ಈ ಮಿಸೈಲ್‌ನ ಎಲ್ಲಾ ಆವೃತ್ತಿಗಳೂ ಭಾರತಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕಿದ ಬಳಿಕ, ಭಾರತ ಅಮೆರಿಕಕ್ಕೂ ಸಹ ಮುನ್ನುಡಿಯಿಡಲು ಹಿಂಜರಿಯದಂತಹ ರಾಷ್ಟ್ರವಾಗಿ ಪರಿವರ್ತನೆಯಾಗಬಹುದು ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆಯಿದೆ — ಏಕೆಂದರೆ ಈ ಮಿಸೈಲ್ ಅಷ್ಟೊಂದು ಶಕ್ತಿಯುತವಾಗಿದೆ.

ಪ್ರಾರಂಭಿಕ ಹಂತದಲ್ಲಿ, ಇದು ಭೂಭಾಗದಿಂದ (land-based) ವಿಕ್ಷೇಪಿಸಬಹುದಾದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಉತ್ಪಾದಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಭವಿಷ್ಯದಲ್ಲಿ ಹಡಗುಗಳು, ಜಲಾಂತರ್ಗಾಮಿಗಳು (submarines), ಮತ್ತು ಯುದ್ಧವಿಮಾನಗಳು ಇವೆಲ್ಲದರಿಂದ ಈ ಮಿಸೈಲ್‌ನ್ನು ಪ್ರಯೋಗಿಸಬಹುದಾದ ಆವೃತ್ತಿಗಳನ್ನು ಭಾರತ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಲಿದೆ. ಇದರಿಂದ ಯಾವುದೇ ದೇಶವೂ ಭಾರತವನ್ನು ಕಣ್ಣಿಟ್ಟೂ ನೋಡುವ ಧೈರ್ಯವಿಲ್ಲದಂತಾಗುತ್ತದೆ, ಅಥವಾ ಭಾರತಕ್ಕೆ ವಿರೋಧವಾಗಿ ನಡೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಭಯಪಡುವಂತಹ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ನಿರ್ಮಾಣವಾಗುತ್ತದೆ. ಕಾರಣ, ಈ ಹೈಪರ್‌ಸೋನಿಕ್ ಮಿಸೈಲ್‌ಗಳನ್ನು ತಡೆಯಲು ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಎಯರ್ ಡಿಫೆನ್ಸ್ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೆ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಎಂಬುದೇ ಇದರ ಮುಖ್ಯ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯವಾಗಿದೆ.

ಪ್ರಾಜೆಕ್ಟ್ ವಿಷ್ಣುಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ನಮಗೆ ಬಹಳ ಕಡಿಮೆ ಮಾಹಿತಿಗಳಷ್ಟೇ ಲಭ್ಯವಿದೆ. ಆದರೆ ಈ ಮಿಸೈಲ್‌ನ ಭೀಕರತೆಯನ್ನು ಎಲ್ಲಾ ಮಾಧ್ಯಮಗಳೂ, ವಿಶ್ಲೇಷಕರೂ (experts) ಕೂಡ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ.